Aida Isabel Barberena Guillén, sopraan, Edurne Ruiz Garcia, alt en Lisa María Blanco Muiño, piano

Edurne Ruiz Garcia is een getalenteerde mezzosopraan uit Vitoria, Spanje, die momenteel haar Master Klassieke Zang volgt aan Codarts Rotterdam onder begeleiding van Charlotte Riedijk.

De afgelopen jaren volgde ze masterclasses bij docenten als Henk Neven, Marcel Reijans, Margreet Honig, Sasja Hunnego, Willem de Vries, Marcel Boone, Christiane Karg en Isabelle Poulenard. Momenteel maakt ze onderdeel uit van de Young Fellowship van de Nederlandse Bachvereniging en de Academie van het Groot Omroepkoor, waar ze haar vaardigheden als zangeres verder ontwikkelt. Als soliste heeft Edurne verschillende operarollen gezongen, zoals Dorabella in Cosí fan Tutte, de Sorceress in Dido and Aeneas en Sabina in More than the Sum of its Parts. Ze zong ook oratoria zoals Bach’s Matthäus Passion en Lukas Passion, Händels Messiah, Vivaldi’s Gloria, Requiems van Mozart, Bruckner en Duruflé, Liebeslieder Walzer van Brahms en Stabat Mater van Pergolesi, Dvořák en Rossini. Edurne werkte samen met diverse ensembles en organisaties, zoals het Opera Forward Festival, Laurens Vocaal, Dordtissimo, Het Kunstorkest, Weiland Ensemble, Soli Deo Gloria, Internationale Chorakademie (Duitsland) en Capella de Ministrers (Spanje). In koren zong ze met het Laurens Collegium, Meesters&Gezellen, World Youth Choir, het Baskisch Jeugdkoor en Orfeón Pamplonés.

Naast haar zangcarrière behaalde Edurne een Bachelor in Muziekeducatie aan het Conservatorium van Navarra (Spanje) en werkte ze als vrijwilliger in Oeganda voor het Vura Music Project, waar ze muzieklessen gaf aan jongeren. Haar passie voor volksmuziek blijkt uit haar workshops “Share a Folksong,” waarmee ze mensen uitnodigt om de wereld van traditionele muziek te verkennen.

Aida Barberena, een sopraan uit Nicaragua, woont momenteel in Nederland waar ze studeert aan Codarts bij bariton Henk Neven.

Aida begon haar muzikale reis op jonge leeftijd en verkende dans, piano en fluit voordat ze op 12-jarige leeftijd haar passie voor zingen ontdekte. Sindsdien trad ze op in tal van opera-, musical- en oratoriumproducties onder leiding van nationale en internationale dirigenten. In 2017 schreef ze geschiedenis in Nicaragua door het eerste volledig vrouwelijke koor van het land te dirigeren. Haar carrière nam een internationale wending tijdens haar studie aan het Vorarlberger Landeskonservatorium in Oostenrijk onder sopraan Judith Bechter. Daar nam ze deel aan producties van het Bregenzer Festspielchor, waaronder Mahlers Symfonie nr. 8 onder leiding van Kiril Petrenko en Haydns Die Schöpfung onder leiding van Andrés Orozco-Estrada. In 2022 debuteerde ze als Hänsel in de productie van Hänsel und Greteland van haar school en trad ze toe tot het operakoor voor Madame Butterfly op de Bregenzer Festspiele. Nu ze in Nederland is, is Aida een actieve performer in recitals en oratoriummuziek en bouwt ze haar aanwezigheid in de regio gestaag uit.

Ze ontwikkelt momenteel een recitalprogramma dat haar Latijns-Amerikaanse afkomst viert en tegelijkertijd verbindt met de West-Europeseklassieke traditie, waarbij ze haar passie voor het mengen van verschillende muziekculturen laat zien.

Lisa María Blanco Muiño is een Cubaanse klassieke pianiste die momenteel studeert voor een Master aan Codarts in Rotterdam. Ze begon met pianospelen op vijfjarige leeftijd. Lisa werd bekroond in pianowedstrijden zoals de "Alejandro García Caturla" (2005, 2007, 2009), ze ontving de eerste prijs in de "Amadeo Roldan" wedstrijd (2006, 2012), de eerste prijs op het International Festival Musicalia in 2015 en de Grand Prize voor Interpretatie in 2016.  In 2017 werd ze gekozen als pianiste van het Orchestra of the Americas, met dit orkest toerde ze rond Latijns-Amerikaanse landen.

Ze nam als eerste pianiste een cd op met de pianowerken van de Cubaanse componiste Cecilia Arizti. Hiervoor ontving ze de ‘Cubadisco Award’ 2019 in de categorie ‘Concert Soloist’ en werd genomineerd in de categorie Eerste Album. Sinds 2019 maakt Lisa bewerkingen van liederen voor piano. Ze speelde in belangrijke theaters en zalen in Cuba, Brazilië, Argentinië, Chili, Costa Rica, Spanje en Nederland.

Zij spelen voor U

Giovanni Battista Pergolesi (1710-1736)

Stabat Mater

Pergolesi's Stabat Mater is een verbluffend muziekstuk dat het verdriet van de Maagd Maria tot leven brengt terwijl ze bij het kruis staat. Het is bijna 300 jaar geleden geschreven en zit vol met emotionele melodieën die je het verdriet en de hoop in het verhaal laten voelen.

De muziek is geschreven voor slechts twee stemmen, sopraan en alt, en een kleine groep snaarinstrumenten, of piano, wat het een eenvoudige maar diep oprechte sfeer geeft.

Door middel van de 13 delen nemen de teksten ons mee op een reis van diep verdriet, mededogen en gebed. De muziek spreekt over universele thema's als liefde, verlies en veerkracht, waardoor het voor iedereen ontroerend is, ongeacht achtergrond of overtuiging.

Stabat Mater dolorosa (Duet)
Maria staat bij het kruis, verteerd door verdriet terwijl ze naar haar zoon kijkt.

 Cuius animam gementem (Sopraan)
Haar ziel is vervuld van angst als ze deelt in het lijden van Jezus.

 O quam tristis et afflicta (Alt)
Een klaagzang over Maria's immense verdriet, met de nadruk op haar liefdesverdriet.

 Quae moerebat et dolebat (Duet)
Reflecteert op Maria's rouw en verbinding met de pijn van haar zoon.

 Quis est homo qui non fleret (Duet)
Vraagt wie getuige kon zijn van zulk lijden en niet tot tranen geroerd kon zijn.

 Vidit suum dulcem natum (Alt)
Maria kijkt naar haar geliefde zoon, die nu lijdt en stervende is.

 Eia Mater, fons amoris (Sopraan)
Een gebed tot Maria, haar vragend de luisteraar te vervullen met haar liefde en  mededogen.

 Fac ut ardeat cor meum (Duet)
Een pleidooi om de luisteraars Maria's verdriet en liefde voor Christus in het hart  te voelen..

 Sancta Mater, istud agas (Duet)
De luisteraar bidt om Maria's voorbeeld van devotie en geloof te volgen.

 Fac ut portem Christi mortem (Alt)
Een gebed om kracht voor het lijden te verdragen en te verbinden met Jezus'  offer.

 Inflammatus et accensus (Sopraan)
De luisteraar bidt dat zijn hart zal branden van liefde en toewijding.

 Quando corpus morietur (Duet)
Reflecteert op de hoop voor eeuwige vrede en redding aan het einde van het leven.

 Amen (Duet)
Een triomfantelijke conclusie die het geloof en de belofte van hoop bevestigt.